અંકૂર ફૂટ્યાંની વેળાએ

તમે એક સરસ
જગા શોધીને
યોગ્ય ઊંડાઈએ
યોગ્ય ઋતુમાં
તમારું ઉત્તમોત્તમ
બીજ વાવો
ને પછી
ઘણો સમય
વહી જાય
રાહ જોતા જોતા
પણ પછી
બધા સંજોગો
સાનુકુળ
થાય ત્યારે
એ બીજ
એક મજાની પળે
આપમેળે જ
જમીન ફાડીને
અંકૂરરૂપે
પોતાનું
અસ્તિત્વ
જાહેર કરે
એ ઘડીએ તો
આહા, આનંદ આનંદ!

ને પછી
બીજી જ પળે
એ જેનું બીજ છે
એના જેવું જ ઘટાદાર
એ વૃક્ષ થશે કે કેમ
એનું થડ સીધું સોટા જેવું થશે કે કેમ
એની ડાળીઓ સપ્રમાણ હશે કે કેમ
એના પાંદડાને કોઈ રોગ તો નહિ લાગે ને
એના મુળિયા ઊંડા જાય એ પહેલા નીચે
પથરાળ સપાટીતો નહિ આવી જાય ને
આવા બધી ચિંતાઓ તમને ઘેરી વળે એ સ્વાભાવિક તો છે
પણ સનિષ્ઠ જતનથી વધુ તમે શું કરી શકો?
એ અંકુરના વિકાસની અગણિત સંભાવનાઓ માટે
તો રાખવાની હોય છે
માત્ર અને માત્ર
એ અંકુર પર જ
એક અતૂટ શ્રદ્ધા!