...ક્યાં સુધી?

વચેટ 

મોટીને પૂછે છે:

"મા એ કરી'તી કેમ આત્મહત્યા?"

"પાકી તો ખબર નથી,

પણ એવું કઈ યાદ આવે છે,

આગલી સાંજે

દાદા-દાદી ને પપ્પા સાથે ઝઘડી'તી,

આપણને નાનડી

બહેન આપવા 

કે એવું કંઇક...

***

...ને વળી આવું કઈ લખતી ગઈ'તી:

"છેક સાસરે

ન આવવું પડત

ફકત આને માટે.

મારા જ પિયરમા

ને કદાચ મારી મા ના જ હાથે

હું મુઈ હોત.

કદી જનમવા ના પામેલી

તમારી બધી માસીઓ ની જેમ.

કમનસીબે

તમારો મામો અને હું

બાળકો જોડિયાં હતા."

નોંધ: જણાવતા આનંદ થાય છે કે કાવ્યશાલાનું પહેલું અને અત્યાર સુધીનું એકમાત્ર કાવ્ય લંડનથી નીકળતા અને વિપુલભાઈ કલ્યાણી સંપાદિત "ઓપિનિયન" ઈ -માસિકના  ઓગસ્ટ ૨૦૧૧ ના અંકમાં 'છપાયું' છે.